Ola Ola hebben jullie intresse in mijn levensverhaaltje…..
wel ik werd gedumpt ergens op een stuk grond samen mee mijn broertje en zusje… ze
hadden ons al gevonden maar wisten gene weg mee ons dus werd er andere hulp in
geroepen….
Een ander mensje heeft ons dan maar in huis genomen maar we waren er heel zwaar aan
toe…. onze oogjes neusje dat zag er niet echt goed uit… en er werd voor ons een plaatsje
gevonden bij Katimoe… en zo kwamen we aan op 13 juli 2014 en daar kregen we al onze
zorgen.
We werden het Q-nestje en kregen de namen Quito Quickey en Quina….we waren
ongeveer nog maar een of 2 oud dus we hadden nog heel veel zorgen nodig…
Mijn broertje Quickey en zusje Quina vonden vlug een 4even huisje maar ikke…. ppppffffff..
Niemand moest mij hebben ja ik had een probleem mee mijn oogjes ik werd toen al 2 keer
geopereerd maar ja iedereen vond mij een alien en kreeg niet anders dan van die rare
opmerkingen als ze mij eens op FB zetten…. vond ik echt niet leuk want ik wat een heel lief
katterke…
Maar mijn toenmalige meme die ons had binnen gebracht vond dit echt niet leuk allemaal te
moeten lezen en ja ja er werd mij in mijn oortje gefluisterd dat ik bij haar zou mogen komen
wonen…. wat was ik nerveus zeg !!!!
En ja ja ik kreeg een ongelooflijke kerst want op 21 december 2014 mocht ik vertrekken naar
mijn 4ever huisje …. wat was ik blij daar mijne eerste kerst direct te mogen vieren..
Inderdaad jullie kunnen het al raden ik werd ook een M’ke en kreeg de naam van mijn
nonkel Walter Van de Stiggelen Mc-Quito…..
Als jong grut kon ik direct overeenkomen mee al mijn nieuwe M’kes want ja die kwamen
allemaal ook van Katimoe…
Ik werd wel nog eens geopereerd aan mijn oogjes maar ja beter kon het niet meer worden
maar ik zie voldoende…
Tja ik was nogal ne kleine deugeniet ze maar ik genoot van mijn nieuwe leventje en durfde
wel de andere wat ambeteren ze… maar geen enkele oudere vriendje kon boos zijn op mij
ook mijn mama niet want ik gaf heel veel liefde en vriendschap en kreeg zoveel terug….
Anno 2018 tja ondanks ik al ouder ben ben ik toch nog altijd ne serieuze deugeniet ze…. ja
zit veel achter de meisjes aan en ambeteer ze wel… krijg dan wel eens op mijn vijs maar
ben dan eens lief tegen de mama en ze vergeet dat wel…. mijn oogjes worden ook heel
regelmatig gecontroleerd en heb het geluk dat ze toch stabiel blijven…. mijn zicht is niet
zoals bij de andere katjes maar zie voldoende…
Ik ben een super gelukkig M’kes en blij dat ik ondanks mijn oogjes toch mijn 4ever huisje
heb gevonden.
Dank je opvangmama Annemie
Mc-Quito (Quito)